Minarets and Memories: Deze week zag ik...

Het paard van Sinterklaas! Daarnet! Toen ik van de les naar mijn kot fietste over de kasseien van de "Grote markt". Ze doen aan multifunctionaliteit, hier in Leuven.
Toen ik in het begin van november al de traditionele kerststal zag staan was ik verontwaardigd, het was 6 november, de Sint was nog niet eens gepasseerd en er stond al een kerststal te "blinken". Maar een paar dagen geleden ontdekte ik dat deze ietwat verouderde chalet meerdere doeleinden heeft. De os en de ezel zijn namelijk geruild voor het paard van Sinterklaas. Lekker makkelijk, lijkt me, als de Sint weer warmere oorden verkiest, en de kerstmarkt in Leuven begint, staat alvast de kerststal klaar. Dat hebben ze hier goed gezien!

"the making of... Risotto"
meer heb je niet nodig: een goed recept, live uitleg en pure ingrediënten

Vorige week zag ik risotto (heel veel risotto) én Dorien Knockaert bij de "Kook het voort"-workshop van EVA (Ethisch Vegetarisch Alternatief). Daarvoor fietste ik naar de faculteit Gezondheidszorg en technologie op Gasthuisberg. Halverwege ben ik eigenlijk beginnen wandelen bij gebrek aan conditie en een lastige weg. Ik wou ook niet zo rood als een tomaat, puffend, mijn "entree" maken. Ik kende daar tenslotte niemand, dus dan is een eerste indruk al iets belangrijker.

We trokken een soort van labojasje aan en maakten groepjes van 3 of 4. Dat was goed, dacht ik, dan ben ik niet alléén verantwoordelijk als mijn risotto een fiasco wordt. Niet dat ik geen ervaring heb met risotto, ik had het al vaker gemaakt, maar als Dorien Knockaert daar rondloopt wil je het toch wel goed doen! (en dan zwijgen we nog over de fotografen en filmploeg die geregeld met de camera in de kookpotten zaten te neuzen).
Maar het koken ging volgens plan! Het fijne was dat ze ook enkele tips gaf over dingen die ik nog nooit had geprobeerd.
Zoals het gebruiken van een soort "kikkererwtenpuree" om de risotto meer smeuïgheid te geven zonder daarvoor kaas, ricotta, ... te moeten gebruiken. Kikkererwten zijn namelijk héél voedzaam en passen dan ook heel goed in een vegetarische maaltijd.
Na een uurtje van geroer in pruttelende kookpotten begon de keuken lekker te ruiken. En een kookworkshop zou geen kookworkshop zijn als er daarna niet geproefd mocht worden. Het was ondertussen etenstijd (iets tussen 12 en 13 uur), dus dat kwam goed uit. Er was alleszins genoeg risotto voor 4, al waren we maar met 3. En mijn groepsgenoot schepte de borden dan ook ~~nogal goed~~ vol. Al ging het er bij het kookeiland naast ons iets meer gesofisticeerd aan toe, daar werd een serveerring naar boven gehaald. Geen idee waar die serveerring opeens vandaan kwam. Maar we lagen er alleszins niet wakker van, we hadden het iéts te druk met eten :)